Historia kinesiotapingu to bardzo długi proces. Jego początki sięgają lat 70. XX wieku, kiedy to japoński chiropraktyk i osteopata, Dr Kenzo Kase, zaczął szukać alternatywnych metod leczenia swoich pacjentów. Dr Kase zauważył, że tradycyjne metody terapeutyczne często nie dają pożądanych efektów, a nawet prowadzą do niepożądanych skutków ubocznych. Postanowił więc opracować nową metodę, która pozwoliłaby mu skuteczniej leczyć swoich pacjentów.
Dr Kase zainspirował się koncepcją, że ciało człowieka posiada naturalne zdolności samoleczenia. Postanowił opracować technikę, która umożliwiłaby pacjentom wykorzystanie tych zdolności. Tak narodziła się technika kinesiotapingu, która opiera się na zasadzie poprawy naturalnego przepływu krwi i limfy w obrębie mięśni oraz stawów. To pozwala na szybszą regenerację tkanek i zwiększenie ich funkcjonalności.
Pierwsze zastosowania kinesiotapingu miały miejsce w Japonii, gdzie Dr Kase wykorzystywał ją w leczeniu różnych schorzeń mięśniowo-szkieletowych oraz urazów sportowych. Z czasem technika zaczęła zyskiwać popularność wśród sportowców i fizjoterapeutów. Zauważyli oni bowiem, że kinesiotaping przyspiesza proces rekonwalescencji i poprawia wydajność fizyczną.
W latach 90. XX wieku kinesiotaping dotarł do Europy i szybko zyskał popularność w medycynie sportowej. Szczególnie w dziedzinach takich jak piłka nożna, koszykówka czy lekkoatletyka. Współczesny kinesiotaping jest szeroko stosowany w różnych dziedzinach medycyny, rehabilitacji i kosmetologii. Technika stała się częścią standardowego arsenału narzędzi terapeutycznych i leczniczych. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.
Przeczytaj również: Technika rozciągania PNF
Zastosowania kinesiotapingu
Technika kinesiotapingu opiera się na zasadzie poprawy naturalnego przepływu krwi i limfy w obrębie mięśni oraz stawów. Polega na aplikowaniu specjalnych taśm elastycznych, zwanych taśmami kinesiotaping, na wybrany obszar ciała pacjenta. Taśmy te mają specjalną strukturę, dzięki której umożliwiają swobodny ruch skóry i mięśni, jednocześnie zapewniając im odpowiednie wsparcie.
Jak działa kinesiotaping? Taśmy kinesiotaping są aplikowane w taki sposób, że podnoszą skórę, co powoduje powstanie wolnej przestrzeni między skórą a mięśniami. Dzięki temu zwiększa się przepływ krwi i limfy w obszarze objętym taśmą, co przyspiesza proces gojenia się tkanek, zmniejsza obrzęki i redukuje ból.
Kinesiotaping Poznań działa również poprzez wpływ na system nerwowy. Specjalnie zaprojektowane taśmy wywierają nacisk na określone punkty skóry, co aktywuje mechanoreceptory i wpływa na przekazywanie informacji z receptorów do mózgu. W ten sposób kinesiotaping może wpłynąć na poprawę propriocepcji, czyli świadomości położenia ciała w przestrzeni, co jest szczególnie ważne w przypadku rehabilitacji po urazach.
Kinesiotaping daje wiele korzyści dla pacjentów. Przede wszystkim, dzięki zwiększeniu przepływu krwi i limfy, przyspiesza proces gojenia się tkanek, redukuje ból i obrzęki, a także zwiększa zakres ruchu w stawach. Może również poprawić postawę ciała, wpłynąć na poprawę propriocepcji i koordynacji ruchowej.
Technika aplikacji kinesiotapingu jest skomplikowana i wymaga odpowiedniego przygotowania i doświadczenia. Istnieje wiele różnych technik aplikacji, w zależności od schorzenia, które ma być leczone. Dlatego też, przed przystąpieniem do aplikacji taśmy kinesiotaping, zaleca się skonsultowanie z doświadczonym fizjoterapeutą lub specjalistą zajmującym się medycyną sportową.
Podsumowując, kinesiotaping to technika terapeutyczna, która opiera się na zasadzie poprawy naturalnego przepływu krwi i limfy w obrębie mięśni oraz stawów. Dzięki swojemu działaniu, kinesiotaping jest skuteczny w redukcji bólu i obrzęków, poprawie zakresu ruchu w stawach, a także wpływa na poprawę propriocepcji i koordynacji ruchowej.
