Skolioza to zaburzenie postawy polegające na trójwymiarowej deformacji kręgosłupa, charakteryzujące się bocznym skrzywieniem kręgosłupa oraz skręceniem kręgów wokół własnej osi. Skolioza może mieć różne stopnie zaawansowania, od łagodnych, prawie niewidocznych deformacji, po bardzo poważne, zakrzywienia kręgosłupa, które mogą prowadzić do trudności w oddychaniu, zaburzeń trawienia, bólu pleców i ograniczenia ruchomości.
Skolioza jest częściej diagnozowana u dzieci i młodzieży, ale może również wystąpić u dorosłych. Przyczyny skoliozy nie są w pełni poznane, ale wśród czynników ryzyka wymienia się m.in. czynniki genetyczne, choroby układu nerwowego, choroby układu mięśniowo-szkieletowego, zaburzenia hormonalne, urazy i nieprawidłowe nawyki postawy.
Skolioza – przyczyny
Przyczyny skoliozy nie są w pełni poznane, ale wiadomo, że może mieć ona wiele różnych przyczyn, zarówno genetycznych, jak i wynikających z czynników środowiskowych. Oto kilka czynników ryzyka, które mogą przyczynić się do rozwoju skoliozy:
- Czynniki genetyczne: Wiele przypadków skoliozy jest dziedziczonych. Jeśli w rodzinie występują osoby z tą chorobą, to szansa na jej wystąpienie u innych członków rodziny jest większa.
- Zaburzenia neurologiczne: Choroby układu nerwowego, takie jak rdzeniowy zanik mięśni, mózgowe porażenie dziecięce lub stwardnienie rozsiane, mogą przyczynić się do rozwoju skoliozy.
- Choroby układu mięśniowo-szkieletowego: Niektóre choroby mięśni i kości, takie jak dystrofia mięśniowa, choroba Pageta lub osteoporoza, mogą przyczynić się do skoliozy.
- Zaburzenia hormonalne: Niektóre zaburzenia hormonalne, takie jak zespół Turnera, choroba Addisona lub akromegalia, mogą przyczynić się do skoliozy.
- Nieprawidłowe nawyki postawy: Siedzący tryb życia, noszenie ciężkich plecaków lub toreb, lub niewłaściwa pozycja przy biurku mogą również przyczynić się do rozwoju skoliozy.
Rozwój skoliozy
Rozwój skoliozy zależy od jej stopnia zaawansowania i przyczyn. W niektórych przypadkach skolioza może rozwijać się bardzo wolno i nie wywoływać większych problemów, podczas gdy w innych przypadkach może postępować szybko i prowadzić do poważnych komplikacji. Oto ogólny przebieg rozwoju skoliozy:
- Początkowa faza: Na początku skoliozy deformacja kręgosłupa jest niewielka i może nie dawać żadnych objawów. Często jest ona wykrywana przez pediatrę lub ortopedę podczas rutynowych badań.
- Faza progresji: W miarę jak skolioza postępuje, deformacja kręgosłupa zaczyna się pogłębiać, a skręcenie kręgów zwiększa się. W tym czasie mogą pojawić się objawy, takie jak ból pleców, trudności z oddychaniem lub trawieniem.
- Faza stabilizacji: Kiedy skolioza osiągnie swój maksymalny stopień zaawansowania, zwykle zatrzymuje się w swoim rozwoju. W tej fazie deformacja kręgosłupa jest już trwała, ale możliwe jest kontrolowanie objawów za pomocą terapii fizycznej, ortopedycznej lub chirurgicznej.
- Faza leczenia: W niektórych przypadkach skolioza może wymagać leczenia, w tym korekty postawy, rehabilitacji, noszenia specjalnego gorsetu lub zabiegu chirurgicznego. W zależności od stopnia zaawansowania i przyczyn skoliozy, leczenie może być skomplikowane i długotrwałe.
Leczenie fizjoterapeutyczne
Zabiegi w ramach usług fizjoterapia Poznań są jednym z najważniejszych elementów terapii skoliozy, zwłaszcza we wczesnych stadiach choroby. Celem terapii fizjoterapeutycznej jest poprawa postawy ciała i funkcji mięśniowych, co przyczynia się do zmniejszenia deformacji kręgosłupa i zapobiegania postępowi skoliozy. Oto niektóre z metod stosowanych w fizjoterapii skoliozy:
- Ćwiczenia korekcyjne: Ćwiczenia korekcyjne są projektowane indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie stopnia deformacji kręgosłupa. Ćwiczenia te mają na celu wzmocnienie mięśni odpowiedzialnych za stabilizację kręgosłupa oraz rozciągnięcie napiętych mięśni, co przyczynia się do poprawy postawy.
- Masaż Poznań. Masaż ma na celu uśmierzenie bólu oraz poprawę krążenia krwi i limfy, co przyczynia się do regeneracji tkanek miękkich.
- Kinesiotaping. Metoda ta polega na aplikowaniu elastycznych taśm na ciało pacjenta, które mają na celu poprawę napięcia mięśniowego i stabilizację stawów.
- Fizykoterapia: W fizykoterapii stosuje się różnego rodzaju urządzenia i metody, takie jak elektrostymulacja mięśni, ultradźwięki, jonoforeza, laseroterapia, które przyczyniają się do uśmierzenia bólu, redukcji stanów zapalnych i stymulacji procesów regeneracyjnych.
- Terapia manualna. Skupia się na manualnym rozluźnianiu mięśni oraz stawów, co przyczynia się do poprawy zakresu ruchu i funkcji mięśniowych.
